Bekleme Salonu
Tiyatro serüvenimiz tüm hızıyla devam ediyor. Son giitğimiz oyun Bekleme Salonu'ydu. Oldukça ilginç konusu olan oyun, süpriz bir sonla bitiyor. Odukça güzel ve izlenilesi bir oyun. Umarım işe alımlarda bu yöntem denenmez :))
Saklı Garipçe Köyü
Garipçe köyünün adını ilk duyduğumuzda aklımıza ilk gelen Orhan Veli mısraları;istanbul'da
boğaziçi'nde
bir garip orhan veli'yim
veli'nin oğluyum
târifsiz kederler içindeyim.
Sarıyer taraflarında, köy gibi köy kalabilmiş Garipçe , yeşil ve mavinin buluştuğu bir doğa harikası. Birkaç balıkçı restaurantıyla sakin bir ortam sunan köy, taze balıkları, köy kahvaltısı ile de cezbediyor insanı. İstanbul' da sakin ve doğallığını 
koruyabilmiş bir yer kaldı mı diye düşünüyorsanız, Garipçe Köyü bunun ıspatı. Sorunuzun cevabını gidip orada bulmalısınız.Ayrıca köye giderken kullanılan güzergah da İstanbul'un gizli kalmış cennet köşelerini keşfetmek için bulunmaz bir fırsat. Giderken fotoğraf makinası mutlaka yanınıza alınmalı.
Garipçe Köyünü keşfetmemizi sağladığı için Beyza'ya çok teşekkürler.
Acıklı bir hayat hikayesi, Dinmeyen Alkışlar
Hep gülecek eğlenecek değiliz ya! Bu sefer ki oyunumuz Türkiye'nin ilk kadın yıldızı ve yönetmeni Cahide Sonku'nun hayatını, başarılarını, evliliklerini ve etrafında bulunan birçok insana rağmen yaşadığı dramatik yalnızlığını anlatan hüzünlü bir hikaye. Özellikle Cahide Sonku rolünde izlediğimiz Aslı Seçkin oyunun sonunda ağlayacak kadar oyunun hakkını veren bir performans sergiliyor. Sanat severlere ama ciddi anlamda :) sanatı sevenlere tavsiye edilir.
Fırında Çupra (Made by Erkan:)))
Geçtiğimiz haftasonu yağmur hiç dinmedi. Buna rağmen Pazar günü Atasoy ailesiyle çıktık keşfe. Yağmur altında simit-çay için en uygun manzara arayışına başladık. Hekimbaşı, Beykoz derken kendimizi Karlıtepe'de bulduk. Boğaz manzarasına sahip İstanbul'un gizli bir tepesi adeta. Açlığımızı biraz yatıştırdıktan sonra, baktık ki yağmur fotoğraf çekmememize izin vermeyecek, en güzeli al çupraları, mantarları, doğru eve balık ziyafetine. Ömrünün son altı ayını 3G'ye adamış olan arkadaşımız Miyase'nin de katılmasıyla birlikte güzel bir akşam geçirdik.Fırında Çupra
MALZEMELER:
5 Adet çupra (kişi sayısına göre)
2 adet domates
2 adet sivribiber
5 diş sarımsak
2 adet California biberi
tuz, kırmızı biber, zeytinyağı, defne yaprağı
İlk önce sarmısaklar temizlenip kıyılır. Biberin çekirdekli kısmı çıkartılıp uzunlamasına ve enlemesine ortadan bölünür. Domatesler kabukları soyulmadan çok kalın olmamak kaydı ile yuvarlak olarak dilimlenir. Ince dogranmış soğanlar zeytinyağı ve pul biberle karıştılır. Temizlenmiş olan balıkların içi önü ve arkası tuzlandıktan sonra ön ve arka kısmına çaprazlamasına iki adet çizik atılır. Bu çiziklerin içine sarmısak yerleştirilir. Daha sonra iç kısmına sırası ile biberler, domates, soğan ve bir tane defne yaprağı konulur. Bir tane defne yaprağı da üstüne yerleştirildikten sonra balıklar pişirme poşetlerine konularak ağızları bağlanır. Kürdan yardımıyla 3-4 tane delik delinerek 180 derecede ısıtılmış olan fırında yaklaşık 30 dakika pişirilir.
Afiyet olsun.
Maşukiye'nin Yeşili ve Sapanca'nın Mavisi
29 Ekim Bayramı'nı soğuk havaya inat Maşukiye-Sapanca'da geçirdik. İstanbul'a 125 km olan Maşukiye, İzmit'e bağlı ve eski adı Keltepe olan Kartepe'nin eteklerinde muhteşem doğaya sahip bir köy. Karadeniz'i andıran yeşilliği ve şırıl şırıl akan derenin üzerindeki Yazıcılar'da yapılan köy kahvaltısı, İstanbul'un gürültüsünü ve yorgunluğunu unutturuyor. Hele ki bu ortamı sevdiğiniz arkadaşlarınızla paylaşıyorsanız.
Buraya kadar gelmişken Sapanca'ya uğramadan olmaz. Tatil köyünü andıran Kırkpınar'da gölün kenarında bahçe düzenlemesiyle dikkat çeken Kıyı Restaurant'ta kahvelerimizi içtik. Daha önce ilk bahar ve yaz mevsiminde gördüğümüz Sapanca Gölü ilginç bir şekilde 1 metreden fazla çekilmişti, ördeklerin dinlendiği küçük adacıklar dahi oluşmuştu. Havanın kapanması ve rüzgarın kuvvetlenmesiyle birlikte bizim için de eve dönüş vakti gelmişti.
